Επισκέπτες σελίδας:

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Τίτος Πατρίκιος: H ποίηση σε λυτρώνει

«Σήμερα περισσότερο από ποτέ, οι άνθρωποι αναζητούν την ποίηση, η οποία είναι ένα είδος δωρεάν αυτοψυχανάλυσης»

Σε μια σκληρή επικαιρότητα... σε βρίσκει η ποίηση.
Αυτό πιστεύει ο μεγάλος Ελληνας ποιητής Τίτος Πατρίκιος τονίζοντας ότι η ποίηση βρίσκει τον καθένα μας. «Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν τον βρήκε η ποίηση ή δεν ευφράνθηκε μέσα από την ποίηση. Αλλά δεν το συνειδητοποιούν όλοι.
Και καλύτερα, γιατί αντί για χιλιάδες θα είχαμε εκατομμύρια ποιητές», τονίζει.

Προσθέτει ότι η ποίηση ξεκινά από μέσα μας, αλλά δεν ολοκληρώνεται αν δεν μεταδοθεί σε κάποιον άλλο. Εάν δεν αποκτήσει έστω και έναν ακροατή ή αναγνώστη. Και παρά όσα πιστεύουν οι περισσότεροι, η ποίηση έχει ασύλληπτα μεγάλο κοινό, ως προς αυτούς που γράφουν...
Αν και δηλώνει αναλφάβητος του διαδικτύου, λέει ότι η ποίηση είναι η τρίτη λέξη με τις περισσότερες αναζητήσεις στο internet. Απ' αυτή την άποψη είναι μια τέχνη που περισσότερο γράφεται και λιγότερο διαβάζεται.
Η ποίηση μπορεί να λειτουργήσει ως κοινωνικά λυτρωτικό εργαλείο. Και βλέπει όλο και περισσότερο κόσμο σε ποιητικές εκδηλώσεις και αναγνώσεις ποιημάτων, αλλά και παιδιά στα σχολεία να ακούνε, να ενδιαφέρονται και να θέτουν ερωτήματα για την ποίηση.

Η ποίηση δεν είναι επάγγελμα

Η δουλειά του ποιητή απαιτεί να είσαι συνεχώς άγρυπνος. Η ποίηση είναι μια επίπονη δουλειά. Η ποίηση δεν είναι επάγγελμα.
«Καμία φορά, βλέπω κάποιο ποίημά μου και αναρωτιέμαι όχι απλά πώς το έγραψα, αλλά πώς το άφησα να τυπωθεί» λέει ενώ προσθέτει ότι η ποίηση είναι ψυχαναλυτική λειτουργία και πολλές φορές μας κάνει δωρεάν αυτοψυχανάλυση.
Για το αν όλοι μπορούν να γίνουν ποιητές μέσα από τη μέθοδο του σουρεαλισμού, μεταφέρει την άποψη του Αραγκόν: Αν είναι κανείς μαλάκας, όποια μέθοδο γραφής και αν ακολουθήσει, θα γράφει μαλακίες.

Δεν μπόρεσε να γράψει ποτέ σε άλλη γλώσσα 

Για την απόφασή του να επιστρέψει στην Ελλάδα, λέει ότι επέλεξε να το κάνει γιατί όσο ζούσε μακριά, ένιωθε να αδυνατίζουν τα ελληνικά του. Και έβλεπε ότι ποτέ δεν θα μπορούσε να γράψει ποίηση στα γαλλικά.
«Κείμενα έχω γράψει σε άλλη γλώσσα. Αλλά ούτε ένα στίχο» λέει χαρακτηριστικά.
Θυμάται απέξω το πρώτο ποίημά του που δημοσιεύτηκε, όταν ήταν 15 ετών. Και μας το απαγγέλλει.
Όσο για το συμπέρασμα της ζωής του: «Μην το βάλεις κάτω. Μην παραδίδεσαι. Να το παλεύεις μέχρι τέλους και όπου βγει. Εκεί που δεν βγαίνει τίποτα, είναι όταν παραδοθείς».

Δεν υπάρχουν σχόλια: