Επισκέπτες σελίδας:

Τρίτη 10 Απριλίου 2018

"Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν αξίζει να λέγονται άνθρωποι." (απόσπασμα διηγήματος)


Είναι κάτι στιγμές λες και δεν υπάρχει τίποτα γύρω σου, μέσα σου, στον κόσμο όλο. Γιορτές, ευχές και λόγια που πέφτουν στο κενό. Μια κακόγουστη επανάληψη.

Λίγο φως για να αναδείξουμε τη ματαιοδοξία μας και λάμψη πουθενά. Αλλά έτσι δεν ήταν πάντα ο κόσμος;
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν αξίζει να λέγονται άνθρωποι. Κρύβονται πίσω από ψεύτικες ζωές, ψεύτικα προφίλ, αρρωστημένες σκέψεις. Μόνο ψέμα και κούφιες υποσχέσεις. Έστω κι αν εσύ μπορείς και τους ανακαλύπτεις, υπάρχουν αρκετοί ανόητοι άνθρωποι, που δεν τους βλέπουν. Κοροϊδεύουν πρώτα τον εαυτό τους και μετά τον άνθρωπο που επιλέγουν να παντρευτούν. Χτυπάει μία, δύο, τρεις φορές το καμπανάκι και η άλλη ακόμη κοιμάται.


Ο Νίκος ο «άνδρας» της φίλης μου Χαράς, έχει αυτή την «αόρατη» αρρώστια. Την κοροϊδεύει, της λέει ψέματα μπροστά στα μάτια της τα οποία αποκαλύπτονται κι αυτή μένει ανένδοτη. Πόσο ηλίθιοι είναι κάποιοι άνθρωποι;

Στα προπέρσινα γενέθλια της είχαμε μαζευτεί στο σπίτι της για να γιορτάσουμε, την ημέρα αυτή. Άλλο ένα στημένο γεγονός με επίκεντρο το φαγητό και τα ψεύτικα χαμόγελα, που μόλις γυρίσεις την πλάτη σου ξεκινάει το κουτσομπολιό.
Κάποια στιγμή κι ενώ καθόμασταν στο σαλόνι όλοι μαζί, ο Νίκος και η Νεφέλη η οποία είναι «κολλητή» της Χαράς, κλείστηκαν στο υπνοδωμάτιο για περίπου μισή ώρα. Η Χαρά δεν είχε πάρει χαμπάρι το περιστατικό. Αυτή που το παρατήρησε και της το είπε είναι η ξαδέρφη της η Σοφία.

-Χαρά είδα τον Νίκο με τη Νεφέλη να πηγαίνουν στο υπνοδωμάτιο πριν από μισή ώρα… δεν πηγαίνεις να δεις τι γίνεται; «είπε με ένταση η Σοφία»
-Ε σιγά τι θα κάνουν μωρέ… «απάντησε η Χαρά»
-Είναι μόνοι τους τόση ώρα, δεν είναι καθόλου φυσιολογικό αυτό…
-Και τι ζηλεύεις; Πήγαινε κι εσύ αν θέλεις.

Αυτό είχε γίνει πριν από δυο χρόνια. Ούτε καν αρραβωνιασμένοι δεν ήταν και θα πει κανείς πως ελεύθερα ήταν τα παιδιά ότι θέλουν μπορούν να κάνουν, έλα όμως που μετά τους αρραβώνες ο Νίκος ξεπέρασε για άλλη μια φορά τα όρια.

Αυτή τη φορά στο στόχαστρο του αρρωστημένου του μυαλού, μπήκε η αδερφή της Χαράς, η Εβίτα.
Ο αθεόφοβος παλιάνθρωπος δημιούργησε ψεύτικο προφίλ στο facebook με όνομα Γεώργιος Δημητρίου, αντέστρεψε δηλαδή το επίθετό του, που είναι Γεωργίου σε κύριο όνομα και χρησιμοποίησε ένα συνηθισμένο επίθετο του κύκλου του. Έβαλε μια άσχετη φωτογραφία ενός τοπίου και έτοιμο το προφίλ. Για να γίνει πιο πιστευτό, πρόλαβε και έστειλε αιτήματα φιλίας σε κάποιους από τους φίλους της Εβίτας, ώστε να έχουν αρκετούς κοινούς φίλους στο facebook. Στη συνέχεια, έστελνε φωτογραφίες με το μόριο του στην Εβίτα, την αδερφή της γυναίκας του. Αν είναι δυνατόν.

Θα αναρωτιέστε πως κατάλαβε ότι είναι αυτός, πίσω από το ψεύτικο προφίλ.
Στα μηνύματα που της έστελνε συν τοις άλλης, της έλεγε: «Αύριο το πρωί θα σε πάρω τηλέφωνο για να δεις ποιος είμαι, τώρα δεν μπορώ να σου πω γιατί θα μας καταλάβει η άλλη.»

Οπότε το επόμενο πρωί χτυπάει το κινητό της Εβίτας!
«Άγνωστος αριθμός» την καλούσε.
Σηκώνει το τηλέφωνο και έκπληκτη ακούει να την καλημερίζει μια γνώριμη φωνή, αυτή του Νίκου.
Αστραπιαία και χωρίς να πει λέξη κλείνει το τηλέφωνο και με γρήγορες κινήσεις σχηματίζει τον αριθμό της αδερφής της.

-Ναι… «απαντάει η Χαρά»
-Έλα στο σπίτι γρήγορα «λέει με τρεμάμενη φωνή η Εβίτα»
-Τι έγινε παιδί μου; Είσαι καλά;
-Μια χαρά είμαι εγώ… εσύ δεν είσαι καλά. Αλλά θα σου εξηγήσω από κοντά, δεν λέγονται αυτά από το τηλέφωνο. Κάνε γρήγορα.

Μετά από είκοσι λεπτά εμφανώς ταραγμένη, η Χαρά έφτασε στην είσοδο της πολυκατοικίας όπου διαμένει η Εβίτα. Χτύπησε το θυροτηλέφωνο και αμέσως της άνοιξε. Ανέβηκε από τις σκάλες στον πρώτο όροφο, όπου στην πόρτα του διαμερίσματος την περίμενε η αδερφή της.

Αφού μπήκαν μέσα στο σπίτι για να μη γίνουν θέμα και θέαμα στη γειτονιά, η Εβίτα ξεκίνησε να εξιστορεί με το «νι» και με το «σίγμα» όλα όσα συνέβησαν, με κάθε λεπτομέρεια στην αδερφή της.
Το αποτέλεσμα;
 Μετά από αλλεπάλληλες συζητήσεις και μάλιστα σε έντονο ύφος, ήταν να βγάλει την Εβίτα ψεύτρα και τρελή. Καθώς ο Νίκος είχε σβήσει όλα τα  μηνύματα και τις κλήσεις από το κινητό του και είχε διαγράψει το ψεύτικο προφίλ στο facebook, αφού μπλόκαρε όλους τους κοινούς φίλους. Η Χαρά στην ουσία κατηγόρησε την Εβίτα, καθώς τα λεγόμενα της αδερφής της δεν ήταν αρκετά και οι αποδείξεις σχεδόν ανύπαρκτες, όπως η ίδια υποστήριξε.

Θυμωμένη και απογοητευμένη η Εβίτα έκανε έξι μήνες να μιλήσει στην αδερφή της. Όχι πως της κρατούσε κακία, αλλά δεν ανεχόταν ένας κακόψυχος τύπος να κοροϊδεύει την αδερφή της και μάλιστα η ίδια να μην παραδέχεται τίποτα. Όμως όλο αυτό το χρονικό διάστημα σκεφτόταν να πάει στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος να καταγγείλει τα όσα έγιναν αλλά φοβόταν γιατί αφ’ ενός τα στοιχεία που είχε ήταν λιγοστά και αφ ετέρου ο Νίκος την είχε απειλήσει πως αν μιλήσει για το περιστατικό θα έχει άσχημα ξεμπερδέματα. Καθώς ο διεστραμμένος αυτός άνανδρος τύπος ήταν ενεργό μέλος, σε μία εγκληματική οργάνωση και οπλοφορούσε παράνομα.

Τελικά μετά απ’ όλα αυτά κι αφού είχε περάσει αρκετός καιρός οι δύο αδερφές μίλησαν και αγκαλιάστηκαν, στον γάμο της Χαράς και του Νίκου. Ένας γάμος παρωδία. Τίποτα δεν ήταν όπως έδειχνε. Η Εβίτα προσπάθησε να βοηθήσει έναν άνθρωπο ώστε να ανοίξει τα μάτια και να δει την πραγματικότητα. Αλλά αυτός ο άνθρωπος έκλεισε τα μάτια και επέλεξε να ζει στο ψέμα. Για πόσο όμως;
Κι όλο αυτό πονάει περισσότερο, όταν αυτός ο άνθρωπος είναι η αδερφή σου, το αίμα σου.

Ποτέ και τίποτα, δεν είναι στο τέλος, όπως στην αρχή.

-Άγγελος Μητσόπουλος-
(απόσπασμα από το νέο ανέκδοτο διήγημα)

Δεν υπάρχουν σχόλια: