Ο/Η Ηπειρώτης/ισσα για αιώνες θρησκεύεται και χτίζει, βαθαίνει, ταξιδεύει, λύνει προβλήματα, συνθέτει και αντιστέκεται.
Η κατανόηση, στον τόπο του, του θαύματος της δημιουργίας τον έκανε δημιουργό και βάθυνε την ανθρωπιά του.
Αυτήν την ανθρωπιά έκανε οδηγό και μήνυμά του στο ταξίδι του από τα δρυοσκέπαστα δάση του στα πέρατα της οικουμένης.
Αυτήν την ανθρωπιά και το αίτημα της αξιοπρέπειας που πηγάζει από αυτήν, η νέα εποχή επιβάλλει να μην τα διδάσκουν οι δάσκαλοί μας, να μην τα γνωρίζουν οι μαστόροι μας, να μην τα δοξάζουν οι παπάδες μας με το ευαγγέλιο και οι μουσικοί μας με το κλαρίνο, να μην τα τραγουδούν οι τροφοσυλλέκτες μας, οι αγρότες, και οι βοσκοί μας.
