Τα χωριά Τσερνέσι και Μακρίνο, πού αναγράφονται στο κατάστιχο του 1564 ως Çernis και Makarino αντίστοιχα, δέχονται τους μετανάστες των χωριών Πετρίτσας και Κουκουρούτσης. Αν και ο Λαμπρίδης δεν σημειώνει τα αίτια της ερήμωσής τους, για το δεύτερο χωριό μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι εξαφανίστηκε πριν από το 1731. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο ηγούμενος ή ένας από τους μοναχούς της Μονής του Αγίου Νικολάου Σκαμνελίου που καταχωρεί τις αφιερώσεις πού δέχεται το μοναστήρι αυτό από τους κατοίκους των Ζαγοροχωρίων, και όχι μόνο αυτών, σημειώνει, δίπλα από το χωριό Κουκουρουτζό, το σημείο του σταυρού.
Γεφύρι στη νότια πλευρά του Ελατοχωρίου
Συμπερασματικά μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι σε διάστημα δύο αιώνων (16ος-17ος) στην περιοχή του Ζαγορίου ερημώθηκαν 52 μεγάλοι και μικροί οικισμοί για άγνωστη, τις περισσότερες φορές, αιτία.
