Χειμωνιάτικες στιγμές στου χωριού τα σοκάκια...

Τα βλάχικα χωριά της περιοχής Ζαγορίτικου

62. Černeši [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Τσερνέσι [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Tchernesi: 200 οικογένειες Βλάχων [Pouqueville 1826 I, 209]. Τσερνέσι: σλάβικο όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 79 χριστιανικές οικογένειες, 129 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 333]. Τσερνέσι: βλαχοχώρι με 177 οικογένειες / 1.500 κατοίκους [Λαμπρίδης, 84]. Cerneši: ρουμάνικο χωριό με 200 οικογένειες [Picot 1875, 36]. Τσερνέση: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Tšerneši: στο νότιο Ζαγόρι, τέσσερις και μισή ώρες νότια από τη Laista, 120 σπίτια, 600 Αρομούνοι [Weigand 1895, 315]. Τσερνέσι: περιοχή Ζαγορίου, 139 κουτσοβλαχικές οικογένειες [Αραβαντινός 1905, 49]. Tzernechi: σχολείο αρρένων, 1.700 Βλάχοι [Papahagi 1905, 147]. Τσερνέσι: επαρχίας Ιωαννίνων, 204 ελληνοβλαχικές οικογένειες [Πατριαρχείο 1906, μστ΄]. Tsherneshi: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191]. Τσερνέσι: Τσερνεσίου Ιωαννίνων, 183 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 112]. Τσερνέση: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 229 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Ελατοχώριον (τέως Τσερνέσι): Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919). Ο συνοικισμός και η κοινότης Τσερνέσι μετωνομάσθησαν εις κοινότητα Ελατοχωρίου, διάταγμα 1.4.1927 (Φ.Ε.Κ. 76/1927) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 450]. Ελατοχώριον: Ελατοχωρίου Δωδώνης, 153 κάτοικοι, υψόμετρο 1.000 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 220]. Τσερνέσι: Μετονομάστηκε σε Ελατοχώρι, Βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά. Το 1589 ήταν τσιφλίκι μουσουλμάνων σπαχήδων. Παραμένει τέτοιο μέχρι το 1791 [Κουκούδης, 154, 163]. Ελατοχώρι: (έως το 1928 Τσερνέσι), δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 117 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 210].

Πηγή:  http://lithoksou.net/print/zaghoritikos.html

Κολοκυθοανθός σε κήπο του χωριού

  Παλιά πέτρινη βρύση στο Ελατοχώρι...

 

 

 

Μιχαήλ Στέλλιος (1860 - 1934)

Ιστορικά στοιχεία για το Ελατοχώρι

Ο Μιχαήλ Στέλλιος (1860 - 1934) από το Ελατοχώρι Ιωαννίνων υπήρξε διοικητικό στέλεχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Το 1908 εξελέγη βουλευτής Λήμνου στην Οθωμανική Βουλή.

Ο Μ. Στέλλιος γεννήθηκε γύρω

Εικόνες

 

 Ελατοχώρι... Στο βάθος ο παραδοσιακός ξενώνας

Φωτογραφίες από το ΕΛΑΤΟΧΩΡΙ ΖΑΓΟΡΙΟΥ

 Σεβόμαστε το νερό... κοιτάξτε τι όμορφο που είναι... γεμίζει τις ζωές μας!!!

Άγιος Γεώργιος

Ο

Άγιος Γεώργιος, είναι η εκκλησία που βρίσκεται στην είσοδο του χωριού (αριστερά όπως μπαίνουμε στο χωριό). Η εκκλησία του Άγιου Γεωργίου, είναι χτισμένη εξολοκλήρου από πέτρα. 

Προφήτης Ηλίας

Όπως σε κάθε χωριό έτσι και στο Ελατοχώρι, το ξωκλήσι του Αη – Λιά δεν θα μπορούσε να μην είναι χτισμένο πάνω στο βουνό. Βρίσκεται σε μία περιοχή, γεμάτη από πεύκα και έλατα, ενώ και εκεί γινόταν κάποιο πανηγύρι τα παλαιότερα χρόνια. 

Άγιος Νικόλαος

Πρόκειται για ένα μοναδικό μνημείο του χωριού, που δυστυχώς όμως σήμερα δεν υπάρχει. Έχει απομείνει μόνο η ανατολική πλευρά της εκκλησίας, η οποία μαρτυρά πως κάποτε εκεί υπήρχε ένας Ναός  ποίημα.

Όμως, λίγο πιο δίπλα από την εκκλησία υπάρχει ακόμη το καμπαναριό, το οποίο διατηρείται σε καλή κατάσταση.

Κουκουρούντζος (ή Πεστρίτσος)

 

Ο Κουκουρούντζος είναι ένα όμορφο βουνό, ακριβώς δίπλα από το χωριό του Ελατοχωρίου,

Τσούκα Ρόσσα (=Κόκκινη κορυφή)

Η Τσούκα Ρόσσα, είναι ένα πανέμορφο βουνό, που αποτελείται από έλατα  πεύκα και οξιές,

Παραδοσιακές Βρύσες

Στο Ελατοχώρι, υπάρχουν πάρα πολλές πέτρινες βρύσες, στις οποίες μπορείς να ξεδιψάσεις με το κρυστάλλινο νερό, που τρέχει ασταμάτητα.

ü  Η βρύση της φωτογραφίας, βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, ενώ δίπλα υπάρχει και ένα κιόσκι για να κάθονται όσοι θέλουν και να θαυμάζουν το μοναδικό φυσικό τοπίο.

 Επίσης, άλλη μία πέτρινη βρύση βρίσκεται στο μονοπάτι που ενώνει το Ελατοχώρι με το Δίλακκο. Πάντως, είναι βέβαιο πως σε κάθε γωνιά του χωριού, θα βρείτε πολλές βρύσες.

Τέλος, υπάρχουν  και πέτρινα γεφύρια, τα οποία οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν που ακριβώς βρίσκονται. Ένα από αυτά είναι το γεφύρι που ενώνει το Ελατοχώρι, με το διπλανό χωριό, το Μακρίνο.

Η βρύση των κυνηγών

Σ

την επόμενη φωτογραφία, βλέπουμε την παραδοσιακή πέτρινη βρύση, με τα γάργαρα τρεχούμενα νερά της, που βρίσκεται στο δρόμο που οδηγεί στον Κουκουρούντζο.   

Η βρύση κατασκευάστηκε από τον κυνηγετικό σύλλογο, για να ξεδιψούν οι κυνηγοί και όσοι αγαπούν τη φύση και περνούν από κει.

Ο ποταμός Βάρδας...

Από το Ελατοχώρι, ξεκινά ο ποταμός Βάρδας, ο οποίος  περνάει  από το πέτρινο, μονότοξο γεφύρι της Τσίπιανης και  στη συνέχεια, συναντά τον ποταμό Ζαγορίτικο. 

           Ο ποταμός Βάρδας είναι παραπόταμος του Αράχθου. Στον ποταμό Βάρδα, ζούσαν αρκετά είδη ψαριών (όπως πέστροφα), όμως με τον καιρό τα ψάρια λιγόστεψαν και σιγά, σιγά άρχισαν να εξαφανίζονται. 

Δίπλα από το ποτάμι του Βάρδα, στην περιοχή του Ελατοχωρίου, υπήρχε ένας νερόμυλος στον οποίο πήγαιναν οι κάτοικοι για να αλέσουν τα σιτηρά τους. Σήμερα, έχουν απομείνει μόνο τα θεμέλια του νερόμυλου.