Όταν χάνεται ένα μνημείο, ένα κομμάτι της ιστορίας, μέσα σου νιώθεις ένα κενό κι ένα γιατί... σαν να έχει χαθεί μια ανθρώπινη ζωή!
Ένα τέτοιο μνημείο ήταν το μονότοξο Γεφύρι της Πλάκας, το μεγαλύτερο των Βαλκανίων, είχε άνοιγμα τόξου 40,20 μέτρα και ύψος, στο κέντρο, 21 μέτρα. Γεφύρι με ιστορικό φορτίο, καθώς εκεί λειτούργησε το τελωνείο από την ελεύθερη Ελλάδα στην σκλαβωμένη Ήπειρο.
Πάντως
υπάρχουν κι άλλα γεφύρια που έχουν
καταρρεύσει και δεν έχει γίνει η παραμικρή
ανακατασκευή (αναστήλωση, όπως θέλετε
πείτε το) και μπορώ να σας αναφέρω
ενδεικτικά μερικά: στο Καβαλλάρι, στο
Δεμάτι Ζαγορίου στη Γότιστα Μετσόβου
και ίσως και άλλα!
Κι αυτά έχουν την ιστορία τους! Κι από εκεί άνθρωποι περνούσαν! Κι αυτά είναι γεμάτα αναμνήσεις! Αλλά κάποιοι αδιαφόρησαν...
Συμφωνώ πως της Πλάκας ήταν ένα γεφύρι ιστορικό και σημαντικό (το μεγαλύτερο μονότοξο στα Βαλκάνια), αλλά γιατί δεν έκαναν από πριν τις απαραίτητες ενέργειες οι υπεύθυνοι και όλοι ξαφνικά τώρα, ασχολούνται με τόσο ζήλο...
Τόσο καιρό
που ήταν;
Ποιοι ήξεραν ότι είχε πρόβλημα;
Και ποιοι ήταν αυτοί που δεν άκουσαν
τις εκκλήσεις των κατοίκων της περιοχής
για άμεση επέμβαση;
Ίσως, η συγκεκριμένη περιοχή είναι πιο τουριστική και κάποτε σηματοδοτούσε τα σύνορα μιας άλλης εποχής... κι αυτό δίνει περισσότερη αξία στο γεφύρι, αλλά αυτό θα έπρεπε να το έβλεπαν εκ των προτέρων οι υπεύθυνοι και να τους λέγαμε και μπράβο, τώρα ότι και να πουν δεν έχει ουσία!
...φοβάμαι
πως σε λίγες μέρες, ελάχιστοι θα
ασχολούνται με το θέμα και ακόμη πιο
λίγοι θα βοηθήσουν... αλλά και να βοηθήσουν
να χτιστεί ένα νέο γεφύρι δεν θα είναι
σε τίποτα σαν αυτό που χτίστηκε πριν από 150 χρόνια!
Το μεγάλο στοίχημα ήταν να διασωθεί το τεράστιο αυτό μνημείο, από εκεί και πέρα πρέπει να αποδεχθούμε την ήττα μας σαν κοινωνία και να είμαστε πιο προσεκτικοί σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Όσες σελίδες κι αν φτιαχτούν στο facebook οι ευθύνες θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να γίνονται "μπαλάκι" πηγαίνοντας από εδώ κι από εκεί!!!
~Άγγελος Μητσόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου