Επισκέπτες σελίδας:

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2017

Καλή ζωή...

Ο ανθρώπινος νους και γενικά ο άνθρωπος είναι ικανός για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο. Αλλά το πιο σημαντικό είναι πως θα γίνει το καλύτερο, σε μια κοινωνία και φυσικά με ποιο τρόπο θα γίνει. Κάθε τομέας μιας κοινωνίας, πρέπει να βρίσκεται στο καλύτερο δυνατό σημείο ώστε να προσφέρει στους πολίτες της τα απαραίτητα ιδανικά και πρότυπα ώστε να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή. Σημαντικό στοιχείο για μία κοινωνία είναι η ολοκληρωμένη και σωστή μόρφωση των μελών της, καθώς το παν είναι η σωστή παιδεία για έναν άνθρωπο. Για να πετύχεις κάθε στόχο στη ζωή σου πρέπει να έχεις τις σωστές βάσεις, αυτές που θα σε οδηγήσουν με συνέπεια και ειλικρίνεια στο στόχο σου, περνώντας και ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο.

Τίποτα δεν αλλάζει αν δεν κινηθείς, αν δεν επιμείνεις, αν δεν φωνάξεις. Αλλά μην προτρέχεις.
Αναζητάς νέες ασχολίες, νέους τίτλους –σε βιβλία και τραγούδια-, νέα πρόσωπα, νέες ιδέες. Συνέχισε να λύνεις απορίες, μέσα στις πορείες της ζωής που εσύ χαράζεις. Καλή αρχή λοιπόν σε όσους δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη να ζουν και σ αυτούς που άφησαν στη μέση το όνειρό τους.


Μετράω το χρόνο με τα σύννεφα και με το πόσες φορές επιτρέπουν στον ήλιο να με φωτίσει. Έρχονται σκέψεις και λέξεις στο μυαλό, που δε μ αφήνουν να ησυχάσω.
Δεν προλαβαίνω να αποτυπώσω στο χαρτί όσα περνάνε από τη σκέψη μου.
Είναι ώρα αιχμής, γίνεται πανικός στο μυαλό μου, κάποιες λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Αν τις ακούς από ανθρώπους που δεν τις έχουν νιώσει…
Να μία. Θεός. Και δεν μιλάω για θρησκεία.
Έχουμε κάνει θεό το χρήμα. Ναι, είναι ένα μέσο, αλλά όχι να καθορίζει τη ζωή και τα συναισθήματά μας. Και το αυτοκίνητο μέσο είναι –μεταφορικό- αλλά μπορείς να κινηθείς και με τα πόδια. Πιο αργά, σίγουρα. Αλλά γιατί να βιαστείς; Όποιος βιάζεται σκοντάφτει δεν λένε…. Έρχονται στιγμές που οι παροιμίες γίνονται πραγματικότητα και τότε είναι που λες «κάποιος μου κάνει πλάκα». Αλλά δεν έχεις καταλάβει πως εσύ κοροϊδεύεις τον εαυτό σου.

Πόση έμπνευση μπορεί να σου δώσει ένας δρόμος, μια διαδρομή;
Πόση ώρα μπορείς να περπατήσεις στο μονοπάτι της δημιουργικότητας;
Ποιος νοιάζεται αν εσύ σήμερα, εδώ που είσαι, αγωνιάς;
Τι σημασία θα έχει αυτό μετά από 50 χρόνια;
Θα ξεχαστούν όλα αυτά και θα γίνουν πάλι τα ίδια λάθη. Πάλι η αλήθεια θα χαθεί σκαρώνοντας ένα νεοφανή ψέμα. Ίσως μείνουν κάποιες λέξεις να θυμίζουν σε κάποιους πως πέρασες κι εσύ από το ταξίδι που λέγεται ζωή.
Ήρθαμε στη ζωή σαν επισκέπτες και κάποια στιγμή θα φύγουμε. Αλλά το εισιτήριο το έχουμε, το κρατάμε, ποιο είναι άραγε;

Μπορεί να κοιτάμε το ίδιο βουνό, αλλά να βλέπουμε διαφορετικά πράγματα. Εσύ βλέπεις χώμα και δέντρα. Εγώ βλέπω ποιήματα στα φύλλα και στίχους στις κορυφές. Κάποιες φορές απλά κοιτάς με τα μάτια για να ξεφύγεις από περαιτέρω εξηγήσεις και δεν βλέπεις με την ψυχή σου την ουσία.

Ας γίνουν οι αδυναμίες του αύριο, βιώματα του σήμερα. Ο χρόνος δεν σε ξεχνάει σου ανοίγει δρόμους για να προσεγγίσεις τον στόχο. Χωρίς κόπο δεν σου χαρίζεται τίποτα, όλα έχουν το τίμημά τους. Καθένας έχει τον τρόπο του για να αγωνίζεται σ έναν αγώνα χωρίς αύριο, χωρίς κανόνες, αλλά έναν αγώνα που απαιτεί να έχεις μεγάλα... αρχεία, μνήμης. Μπαίνεις βγαίνεις στο κενό που κάποιοι άλλοι έφτιαξαν για σένα κι αν δεν το δεις πέφτεις κι εσύ μέσα κι άντε να βγεις μετά.

Είναι τόσο απλή η ύπαρξη, αλλά ψάχνουμε τρόπους για να δυσκολέψουμε κάθε στιγμή της. Έχεις το κλειδί για να ανοίξεις κάθε κλειδαριά και το κλειδί λέγεται αγάπη ή αν θέλεις σεβασμός. Αγάπη, πίστη, θέληση... για την επιτυχία!

-Άγγελος Μητσόπουλος
Ποιητής - Συγγραφέας

Δεν υπάρχουν σχόλια: