Μαντζάτο σημαίνει καθιστικό δωμάτιο στα παλιά Ηπειρώτικα σπίτια. Δεν εννοούσαν, όμως, αυτό, όταν σε μια φοιτητική πορεία προς τα τέλη της δεκαετίας του '80 ακούστηκε το σύνθημα: "Έξω από το ΝΑΤΟ, μέσα στο Μαντζάτο". Το "Μαντζάτο", ήταν ήδη το μόνο μπαρ στην Ελλάδα που έγινε σύνθημα σε πορεία... Το "Μαντζάτο" έγινε σημείο αναφοράς της πόλης των Ιωαννίνων, και η φήμη του ταξιδεύει σε ολόκληρη τη χώρα...
Σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, όταν κυκλοφορούσε από τις εκδόσεις Καστανιώτη το ομώνυμο μυθιστόρημα, το "Μαντζάτο" έμελλε να είναι και το πρώτο μπαρ στην Ελλάδα που έγινε τίτλος βιβλίου... Το "Μαντζάτο" έγινε σημείο αναφοράς της πόλης των Ιωαννίνων, και η φήμη του ταξιδεύει σε όλη τη χώρα.
Είναι δεκάδες τα δημοσιεύματα του Αθηναικού τύπου που αναφέρονται σ' αυτό. (1986 - 1999)
Όσοι έζησαν τις μοναδικές συναυλίες που δίνονταν τακτικά στο "Μαντζάτο" σίγουρα θα θυμούνται, ανάμεσα σε άλλους, Τους Διονύση Σαββόπουλο, Πυξ-Λαξ, τους Μπλε, τον Νίκο Πορτοκάλογλου, τον Biane Reinenger, τον John Hamond, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, τον Ορφέα Περίδη, την Ελένη Τσαλιγοπούλου, τον Νίκο Ζιώγαλα, τηνΈλλη Πασπαλά, τον David Linch, τον Σωκράτη Μάλαμα, τη Μελίνα Κανά, τον Φοίβο Δεληβοριά, Τον Δημήτρη Πουλικάκο(...) τους Blues Wire, Τον Μανώλη Φάμελο, τους Συνήθεις Υπόπτους, τα Διάφανα Κρίνα, τα Υπόγεια Ρεύματα...
Θα θυμούνται ακόμη και τις μεγάλες, υπαίθριες συναυλίες που οργάνωσε, με τον Goran Bregovich, την Ελευθερία Αρβανιτάκη και τον Γιάννη Κότσιρα, τους αδελφούς Κατσιμίχα, τον Δ. Τσακνή και τον Λ. Μαχαιρίτσα... Όλοι θυμούνται και τα μοναδικά αποκριάτικα πάρτυ, τους ξέφρενους χορούς...γιατί ποτέ η ποιότητα δεν δημιούργησε τόσο κέφι...
Το "Μαντζάτο", αν και "κλασσικό" το ίδιο, ήταν πάντα χώρος αισθητικής ανανέωσης. Η μουσική του, αν και σταθερή στους προσανατολισμούς της, ανακάλυπτε και προωθούσε τα νέα ρεύματα. Από τα πρώτα μαγαζιά στην Ελλάδα που στις αρχές των 90's καθιέρωσαν την ανεξάρτητη σκηνή και τις βραδιές ελληνικού ροκ.
Εκ των υστέρων : Το "Μαντζάτο"ανήκει πια στην ιστορία της πόλης. Ήδη, από τις 22 Μαίου1999 (όπου δόθηκε και το τελευταίο πάρτυ) έπαψε να υπάρχει,και το παλιό, αρχοντικό σπίτι στο κέντρο της πόλης, έχει δώσει πια τη θέση του σε ένα μοντέρνο εμπορικό κέντρο. Η αλόγιστη επιθυμία του ανθρώπου για εκσυγχρονισμό, κατάφερε τελικά να γκρεμίσει το "Μαντζάτο"... Σίγουρα όμως, δεν έχει καταφέρει να "γκρεμίσει" τις στιγμές , τις μέρες και τα χρόνια που ζήσαμε εκεί μέσα. Το μέρος όπου μάθαμε να ακούμε μουσική, όπου είδαμε για πρώτη φορά τους αγαπημένους μας καλλιτέχνες και ζήσαμε τη μαγεία των πρώτων μας συναυλιών, που ερωτευτήκαμε, που ανάψαμε το πρώτο μας τσιγάρο, που αποτελούσε τον αναπόφευκτο σταθμό μας στη διαδρομή μας από το σπίτι στο φροντιστήριο, που συναντούσαμε τους φίλους μας, δεν γκρεμίζεται εύκολα από μέσα μας... Είναι στην καρδιά μας... Άλλωστε, πως θα ήταν δυνατόν, να ξεχάσουμε το μέρος οπου έχει συνδεθεί άρρηκτα, με την πιο ευαίσθητη και ανέμελη ίσως, περίοδο της ζωής μας... Την εφηβεία μας!
* Στο cd των Πυξ-Λαξ : "Τα δοκάρια στο γρασίδι, περιμένουν τα παιδιά", υπάρχει ένα τραγούδι, με τον ομώνυμο τίτλο, αφιερωμένο στο "Μαντζάτο"...
Την πολιτεία ξύπνησε ένας θόρυβος
κάτι που έμοιαζε με μηχανή
τοίχοι που πότισαν με όλα όσα περάσανε
τώρα γκρεμίζονται με ανταλλαγή...
...Την πολιτεία ξύπνησε ένας θόρυβος
κάτι που γεννήθηκε μες τη σιωπή
χάθηκε μες τα συντρίμια ό,τι τους ένωσε
οι έρωτες κι οι μουσικές
κι ένας τρελός που πια δεν είναι στο μπαλκόνι....
Μαντζάτο for ever!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου