Έμαθα τι είπες... λίγο μετά την αναγέννηση.
Ήταν πρωί, έβρεχε χώμα
κι οι ευθύνες ρίζωναν στα δύσβατα βουνά.
Ήθελες να ελευθερωθείς,
να αφήσεις πίσω σου τα ήρεμα σοκάκια,
αλλά, σαν έπεσες στο κενό,
γύρευες το χέρι της μάνας σου
και φώναζες τον πατέρα σου
να έρθει να σε ανασύρει.
Τίποτα δεν είναι δικό σου,
όλα ανήκουν σ' εκείνους,
σ΄ αυτούς που δεν λένε ψέματα
και αφουγκράζονται το κελάηδημα των πουλιών,
αντί για τις κάλπικες υποσχέσεις των αρχόντων.
Είπες ότι κουβαλάς στα χέρια σου τις ελπίδες,
αλλά χάρηκες με την αποτυχία των δασκάλων
όταν προσπάθησαν να σου μεταδώσουν πνευματική διαύγεια,
κι απλώς έσκισες τις σελίδες από το βιβλίο της ζωής.
~Άγγελος Μητσόπουλος
Ποίημα: "Ήρεμα σοκάκια", Ικμάδα, 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου