Ο Άγγελος Μητσόπουλος επιστρέφει με ένα ακόμη βιβλίο, νουβέλα, με τίτλο «Ανήλιαγα σοκάκια» από τις εκδόσεις Νίκας. Είναι μία ακόμα από τις τόσες φορές που αποφασίζει να ξεδιπλώσει τις σκέψεις και τα όνειρά του σε ένα κομμάτι χαρτί, οφείλω να πω και πάλι με εξαιρετική επιτυχία.
1) Καλώς σε βρήκα Άγγελε για άλλη μια φορά! Νέο βιβλίο λοιπόν, θα μας κάνεις μια εισαγωγή;
Μ.Α. : Ευχαριστώ πολύ Δημήτρη για τη συνέντευξη στο πάντα φιλόξενο Authoring Melodies. Είναι σημαντικό για την παρουσίαση του βιβλίου μου στο αναγνωστικό κοινό, να αναφέρω πως έλκω την καταγωγή μου από τη λεβεντογένα Ήπειρο, μιας και οι δύο γονείς μου κατάγονται 100% από την Ήπειρο. Οι πρόγονοί μου και από τις δύο οικογένειες γεννήθηκαν, δραστηριοποιήθηκαν και έφτιαξαν τις οικογενειακές τους εστίες, σε όλη την Ήπειρο, σε βουνά και παράλια. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες μικρές εξαιρέσεις που ξενιτεύτηκαν για ένα καλύτερο μέλλον, αλλά μέσα τους είχαν εικόνες από τα πάτρια εδάφη και πάντα το όνειρο να επιστρέψουν στα χώματα όπου γεννήθηκαν. Αυτό που πέρασε στις επόμενες γενιές καθώς και σε εμένα, είναι οι παραδόσεις, τα ήθη, τα έθιμα, τα ιστορικά γεγονότα, τα ηπειρώτικα τραγούδια και όλα αυτά υπάρχουν μέσα στη νουβέλα «Ανήλιαγα σοκάκια». Στο βιβλίο πρωταγωνιστούν ο παππούς Ερμής και ο συνονόματος εγγονός του, ενώ μέσα από τις συζητήσεις τους ξεδιπλώνονται τα βιώματα και η συνέχιση της ζωής στο σήμερα.
2) Τρεις γενιές ανθρώπων συναντιούνται. Πόσο μεγάλο μπορεί να είναι το χάσμα μεταξύ τους; Μπορούν να συνυπάρξουν;
Μ.Α.: Κάποιες φορές το χάσμα είναι μεγάλο και κάποιες άλλες γεφυρώνεται ελέω ενσυναίσθησης και σεβασμού. Όσον αφορά το βιβλίο, το χάσμα γενεών γεφυρώνεται στοργικά, μιας και ο Ερμής περνάει αρκετό χρόνο στο χωριό και στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς του. Ακούει τις διηγήσεις του παππού του με υπομονή και ρωτάει για να μάθει τα γεγονότα περασμένων χρόνων που διαδραματίστηκαν στην περιοχή. Ο πατέρας του Ερμή έχει περιορισμένο ρόλο, γεγονός που αιτιολογείται στη νουβέλα.
3) Διηγήσεις από μία περίοδο παλαιότερη, όταν η ζωή ήταν πιο ανθρώπινη. Τι έχει αλλάξει από τότε, τι έχει καλυτερεύσει και τι έχει χειροτερεύσει;
Μ.Α.: Έχουν αλλάξει πολλά κι άλλα έχουν μείνει ίδια κι απαράλλακτα. Βελτιώθηκε σε μεγάλο ποσοστό το μορφωτικό επίπεδο και η τεχνολογία, εξυπηρετώντας και καλύπτοντας πιο αποτελεσματικά τις ανθρώπινες ανάγκες. Από την άλλη έμειναν σχεδόν στο ίδιο επίπεδο ορισμένα στερεότυπα και κατάλοιπα των κλειστών κοινωνιών. Αυτό που δεν αλλάζει σε βάθος ετών, είναι η αδικία που παρατηρείται μεταξύ πλουσίων και φτωχών και όσων κατέχουν την οποιαδήποτε εξουσία, εις βάρος όσων την υπηρετούν.
4) Το βιβλίο σου περιλαμβάνει γεγονότα της περιόδου της ναζιστικής κατοχής αλλά και του εμφυλίου μετέπειτα. Ποιες οι εικόνες που είχες για αυτή τη περίοδο πριν τη συγγραφή του; Πόσο βαθιά χρειάστηκε να ψάξεις;
Μ.Α.: Όντας ένα ανήσυχο πνεύμα και επειδή το σχολείο δεν είχε καλύψει τις απορίες μου σχετικά με τα εν λόγω ιστορικά γεγονότα, τα οποία αποδείχθηκαν τραγικά για τη χώρα μας, αναζήτησα σε εξωσχολικά βιβλία και σε συζητήσεις με ηλικιωμένους του χωριού μου, απαντήσεις. Εδώ και αρκετά χρόνια συνέλλεγα στοιχεία και να που ήρθε η στιγμή να αποκρυσταλλωθούν σε βιβλίο. Ως ένα τιμητικό ψήγμα λογοτεχνίας στην ηπειρώτικη βιβλιογραφία. Θεωρώ πως είναι η πιο ώριμη και ολοκληρωμένη μου λογοτεχνική εργασία, μέχρι σήμερα.
5) Υπάρχουν πιθανώς σκέψεις, εικόνες, όνειρα που θέλησες να επικοινωνήσεις στο αναγνωστικό κενό μέσα από αυτό το βιβλίο;
Μ.Α.: Προσβλέπω, στο να μην χαθούν άδοξα οι παραδόσεις και οι αξίες που έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας. Να κρατήσουμε κάθε φωτεινό στοιχείο από το χθες ως μια σύνδεση με αλλοτινές εποχές. Κάθε τι βλαβερό και τοξικό ας το αφήσουμε στην άβυσσο του παρελθόντος!
6) Πώς ήταν για εσένα η διαδικασία από τη σύλληψη της αρχικής ιδέας μέχρι και τη παρουσίαση του βιβλίου; Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο κατά τη συγγραφή του και τι είναι αυτό που απόλαυσες;
Μ.Α.: Όπως πολύ καλά γνωρίζεις ο δρόμος της συγγραφής είναι ιδιαίτερα μοναχικός αλλά αυτό έχει θετικά και αρνητικά στοιχεία. Στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου μου ο κόσμος το αγκάλιασε, κάτι που με χαροποιεί σε μεγάλο βαθμό. Η δυσκολία ήταν στο να είμαι ακριβής με τα ιστορικά στοιχεία, χωρίς να υπάρξει κάποιο κενό ή ενδεχομένως κάποια λανθασμένη διατύπωση. Αυτό που απόλαυσα ήταν πως είχα να χαράξω την πορεία των ηρώων όπως ήθελα και μέχρι το βαθμό που εγώ επιθυμούσα. Τα όρια στη συγγραφή ενός βιβλίου τα βάζει ο συγγραφέας. Την επιτυχία την υπογράφουν οι αναγνώστες.
7) «…προσοχή στα βουνά του μυαλού. Έχουν κενά. Απρόσμενα πατήματα…» Πόσο καταλυτικά μπορούν να μας επηρεάσουν αυτά τα κενά; Μπορεί το μυαλό να αποτελέσει αντίπαλο;
Μ.Α.: Το μυαλό από μόνο του δεν μπορεί να κάνει θαύματα. Χρειάζεται τροφή, μάθηση, να ξεχωρίζει τι είναι χρήσιμο και τι περιττό. Να είναι ανοιχτό και να φιλτράρει τι θα κρατήσει και τι θα διώξει μακριά. Να μην πέφτει σε κενά, γιατί μετά η ανύψωση θα είναι δύσκολη. Οι γραμμές είναι λεπτές και κάθε σκέψη επηρεάζει άμεσα την καθημερινότητά μας. Αντίπαλος του μυαλού είναι η ημιμάθεια, οι εξαρτήσεις, οι προκαταλήψεις και κάθε εμμονή.
8) Αν σου έλεγα να μας τονίσεις μία φράση του κειμένου, ποια θα ήταν αυτή;
Μ.Α.: Η ορμήνια της μαλέκω Λάμπως: «Αν μπορείς να βοηθάς τους άλλους. Αν δεν μπορείς να το κάνεις, τουλάχιστον μην τους βλάπτεις. Μεγάλωσα κι ακόμη δεν κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι πληγώνουν ο ένας τον άλλον».
9) Θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε λίγο περισσότερο τον Άγγελο μέσα από αυτό το βιβλίο; Θα βρούμε κομμάτια δικά σου στους ήρωες;
Μ.Α.: Τα «Ανήλιαγα σοκάκια» είναι βιβλίο που σε ποσοστό πενήντα πενήντα (%), αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα και μυθοπλασία. Όμως, το να βρεθούν ποια σημεία του βιβλίου αντιστοιχούν στο ένα και ποια στο άλλο, το αφήνω στην κρίση του αναγνωστικού κοινού.
10) Υπάρχει κάτι που να ετοιμάζεις αυτή τη περίοδο; Θα μοιραστείς μαζί μας τα μελλοντικά, συγγραφικά σου σχέδια;
Μ.Α.: Η αλήθεια είναι πως αυτό τον καιρό, ετοιμάζω την επόμενη νουβέλα μου. Το μόνο που μπορώ να αποκαλύψω, είναι πως στο επίκεντρο θα έχει το ανεκπλήρωτο και θα διαδραματίζεται σε δύο αγαπημένες μου περιοχές, εκτός Ηπείρου. Σ’ αυτό το σημείο να σε ευχαριστήσω θερμά Δημήτρη, όπως και το αναγνωστικό κοινό… Εύχομαι υγεία και ευτυχία!
Άγγελε, σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας διέθεσες και σου ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία στο έργο σου!!!
Ο Άγγελος Μητσόπουλος γεννήθηκε το 1988 στα Ιωάννινα (με καταγωγή από το Ελατοχώρι Ζαγορίου). Είναι απόφοιτος του τμήματος Λογιστικής (ΤΕΙ Ηπείρου).
Το 2011 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Ικμάδα. Επίσης, έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές (πορτραίτα, 2013) & (88 μικρές βιτρίνες, 2020) τα δοκίμια (μάθε ζήσε χτίσε, 2012) & ( Καλοκαίρι στην ψυχή, 2015) και το διήγημα (Θέλω να πεθάνω στην Σαντορίνη, 2018).
Όταν έχει οίστρο γράφει στίχους, τους οποίους μελοποιεί ο μουσικός Κώστας Μαργώνης. Τα τραγούδια, ανεβαίνουν στα κανάλια τους στο Youtube.
Επίσης, διάφορα ποιήματα και άρθρα που έχει γράψει κατά καιρούς, έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, εφημερίδες και ιστοσελίδες.
Τέλος, τα ποιήματά του (Σκοτάδι, Μεσσίας άπειρος, Κορυφή, Με σημαία την Ικμάδα, Στου άδικου τη νύχτα, Μισό στρέμμα ιδεών, Μικρός κόσμος, Νέα αναρχία, Το κομπολόι δεν ήταν από κεχριμπάρι) έχουν αποσπάσει βραβεία σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
Μάθετε περισσότερα για τον Άγγελο εδώ:
Για την ομάδα του Authoring Melodies
Δημήτρης Μπονόβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου