Το έθιμο της Τσικνοπέμπτης

Ioannis Golias

Το έθιμο του τσικνίσματος χάνεται στα βάθη των αιώνων, από τότε που οι αρχαίοι Έλληνες έψηναν κρέας

και με την τσίκνα και τον καπνό να ανέβαιναν στον ουρανό, ευχαριστούσαν τους Θεούς,

με το λίπος που έσταζε στο χώμα, ευχαριστούσαν τους νεκρούς

και

με το ψημένο κρέας που περίσσευε, ευχαριστούσαν τους ανθρώπους

...............................................

αυτο το έθιμο υιοθετήθηκε και προσαρμόστηκε στη νέα θρησκεία, τον χριστιανισμό, όπως και τα περισσότερα έθιμα

...............................................

Γιαυτό φίλοι, σήμερα δεν ψήνομε και δεν τρώμε, ούτε μοσχάρι, ούτε κοτόπουλο.

Σήμερα το έθιμο καλεί αρνί ή χοιρινό

...............................................

ΥΓ. τα λατρεύω όλα τα έθιμα του λαού μας.

τα θεωρώ τον πιο σοβαρή κληρονομιά και κουλτούρα που παραλάβαμε απ τις παλιότερες γενιές

και

που οφείλουμε να τα μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες

Είναι ωραίο να ακολουθούμε τα έθιμα, δημιουργούν έναν τρόπο ζωής και μια κουλτούρα που συνοδεύει και χαρακτηρίζει το λαό μας, αιώνες τώρα