Ξερολιθιά

Η γνωστή σε όλη την υφήλιο τεχνική της ξερολιθιάς (λιθοδομή χωρίς συνδετικό υλικό), έχει ιστορία τουλάχιστον 4000 χρόνων στον ελληνικό χόρο. Τα ξερολοθικά μνημεία, άλλοτε μεγαλειώδη, όπως τα κυκλώπεια τείχη και ο Παρθενώνς, άλλοτε ταπεινά, όπως ξερολιθικές κατασκευές αγροτικού κόσμου, πάντα φιλικά με το περιβάλλον, καλαίσθητα, με θαυμαστή βιωσιμότητα του τόπου και των ανθρώπων του.

Σεβασμός!

Τι να πω;  Ή μάλλον θα πω… Τι κακιά συνήθεια είναι αυτή, όποιος θέλει να διαμαρτυρηθεί, να κλείνει το δρόμο και να μην τον νοιάζει αν ταλαιπωρείται ο συνάνθρωπός του και αν η εικόνα της χώρας και του πολιτισμού της, τσαλακώνεται.
Και καλά εγώ τον ξέρω τον παράδρομο, απ όπου με στέλνουν για να συνεχίσω τη διαδρομή για να μην περιμένω στην ουρά που δημιουργούν, αλλά ο Ιταλός (θα μπορούσε να ήταν από άλλη χωρά) που βρέθηκε εκεί, πως θα βρει τον δρόμο; Από τις πινακίδες που δεν υπάρχουν; Ίσως από τα gps…

"Δούλεψε σκληρότερα: Χιλιάδες τραπεζίτες εξαρτώνται από σένα."

Η κοινωνία μας, έχει καταντήσει σαν τη MONOPOLY. Θέλουν να είμαστε τα πιόνια σε ένα κόσμο παραπλάνησης. Εκτελούμε τις εντολές ορισμένων και μας αφήνουν να παίρνουμε καθοδηγούμενες αποφάσεις. Μας πουλάνε κενά όνειρα και πληρώνουμε με ανύπαρκτο χρήμα.
Κάθε άσχετος γίνεται τραπεζίτης και απαιτεί να του πληρώνουμε φόρους, ακόμη και επειδή αναπνέουμε. Στη φυλακή μπαίνουν αυτοί που δε φταίνε και οι κλέφτες περιφέρονται σαν τα ζάρια.

Tι παίρνουν οι βουλευτές..και τι πρέπει να τους δώσουμε εμείς

1. Μηνιαίος μισθός 6.100 ευρώ!
2. Σύνταξη μετά από 4 χρόνια βουλευτικής θητείας. Ποσό σύνταξης μηνιαίως 4.880 ευρώ.
... 3. Για συμμετοχή σε επιτροπές, 250 ευρώ την ώρα.
4. Οι βουλευτές της επαρχίας παίρνουν το μήνα 1.000 ευρώ για ενοίκιο.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Δείτε το βίντεο πατώντας στο πιο κάτω link:

 Νέο βίντεο των «Anonymous»...

"Η φωτογραφία της ημέρας" στο eKorinthos.gr!

Η φωτογραφία που βλέπετε αριστερά, είναι από το χωριό, την έχω τραβήξει τις ημέρες των εορτών των Χριστουγέννων. 
Η συγκεκριμένη φωτογραφία δημοσιεύτηκε στο ekorinthos.gr ως η φωτογραφία της εβδομάδας. Ευχαριστούμε για τη δημοσίευση.

να ζεις, ν' αγαπας και να μαθαίνεις -ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ-

Δεν ξέρω πόσοι από σας γνωρίζετε το βιβλιοπωλείο «Τα φώτα της πόλης» στο Σαν Φραντζίσκο.

Μια απλή χειρονομία

Mία ιστορία, από το βιβλίο «Βάλσαμο για την ψυχή» (Jack Canfield - Mark Victor Hansen) η οποία περιγράφει, πως με απλές κινήσεις, μπορούμε να δώσουμε αγάπη στους συνανθρώπους μας. Καθώς, είναι σημαντικό να κάνουμε πράξεις που να αποδεικνύουν την αγάπη και το σεβασμό μας, προς τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε.

"Ο Μαρκ πήγαινε σπίτι του από το σχολείο, μια μέρα, όταν είδε ένα αγόρι που περπατούσε λίγο πιο μπροστά να σκοντάφτει και να του πέφτουν τα βιβλία του, καθώς και ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ, ένα γάντι και ένα μικρό κασετόφωνο.

Η ζωή... είναι τώρα!

Ζήστε. Τι περιμένετε;

Μη μένετε μόνο στα υλικά αγαθά.

Εκδηλώστε τα συναισθήματά σας.

Ο Θεός αγάπησε τον άνθρωπο και έφτιαξε τη φύση.

Ο άνθρωπος αγάπησε τον εαυτό του και έφτιαξε τα σπίτια. Τις εξαρτήσεις. Τα ρούχα.

Ξεχνάμε όμως, πως οι καλύτερες στιγμές είναι αυτές που ζούμε, χωρίς ρούχα.

Δίνουμε και περιμένουμε να πάρουμε κάτι.

Όλα τα βλέπουμε σαν συναλλαγή. Ακόμη και την αγάπη.

Περιμένουμε κάτι για αντάλλαγμα.

Αναζητούμε το νόημα της ζωής και χάνουμε τις ωραίες μας στιγμές.

Το να περπατάς είναι ζωή. Το να γελάς είναι ζωή. Το να ζωγραφίζεις είναι ζωή.

Το να μυρίσεις ένα λουλούδι είναι ζωή...

Εσύ είσαι ζωή και ξεχνάς να ζήσεις.

Περιμένεις, συνεχώς κάτι περιμένεις.

Σπάνια ευχαριστιέται το εγώ σου.  

Δεν έχεις αντιληφθεί πως η ζωή είναι στο παρόν.

Είναι το τώρα. Αυτό που βιώνεις αυτή τη στιγμή. Ότι κι αν είναι.

Μην προσπαθείς να ξεγελάσεις τον εαυτό σου, με απορίες του μυαλού.

Ζήσε στο τώρα και θα βιώσεις την ύπαρξή σου.

Νιώσε την επίγνωση που βρίσκεται μέσα σου.

                        ~Άγγελος Μητσόπουλος

Πρωτοχρονιά στα Γιάννενα

Κάνοντας μια πρωτοχρονιάτικη βόλτα στα Γιάννενα, λίγο πριν τη δύση του ήλιου, καταλαβαίνεις πως δεν κυκλοφορεί και πολύς κόσμος. Λίγοι επισκέπτες και λίγοι ντόπιοι, που περπατούν στη λίμνη και στους δρόμους.  Είναι πρωτοχρονιά κι αυτό στα Γιάννενα το καταλαβαίνεις από το μεσημέρι της παραμονής. Σουβλάκια, κλαρίνα και κόσμος να  διασκεδάζει μέχρι το βράδυ, λίγο πριν τις 12. Και μετά, το νέο έτος ξεκινάει κι αυτό διασκεδαστικά μέχρι την ανατολή του ήλιου, περιμένοντας τον ήλιο για να σηματοδοτήσει την έναρξη του νέου έτους, (-μόνο αν αλλάξουμε εμείς και κάνουμε πράξη τις ευχές θα γίνει και η νέα χρονιά ευτυχισμένη-). 

Γι αυτό το μεσημέρι της πρωτοχρονιάς επικρατεί μία απολαυστική ηρεμία στην πόλη. Καλή χρονιά σε όλους!

~Άγγελος Μητσόπουλος

Ευτυχισμένο το νέο έτος...

Χριστούγεννα στο Ελατοχώρι...

κ

Στιγμές χειμωνιάτικης γαλήνης... (Ελατοχώρι Ζαγορίου)

Κάτι θα μπορούσα 

ΚΑΜΕΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Αγναντεύεις έξω από το παράθυρο,

πρόσωπα πάνε κι έρχονται,

ψωνίζουν υποσχέσεις,

ανέκφραστα.

Εσύ, στη δική σου ουτοπία,

δεν νιώθεις την αδημονία των παιδιών

να ανοίξουν τα παιχνίδια τους.

Το τζάκι καίει και τις τελευταίες αναμνήσεις

από το περασμένο εορτασμό…

Στα μονοπάτια της ζωής...

Μικρό διαμέρισμα στό κέντρο της πόλης. Παράθυρο φωτισμένο μέσα στή νύχτα, το τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα, άλλο ένα ποτό στο ποτήρι. Το χέρι παίζει νευρικά με το τηλεχειριστήριο και οι εικόνες εναλλάσσονται με ταχύτητα στην οθόνη. Σκοτεινιασμένη η καρδιά κι ο γνώριμος κόμπος στο στομάχι να σφίγγει τα σωθικά. Βαρειά τα βλέφαρα, αλλά ύπνος δεν έρχεται. Χαμένη η ελπίδα, μεγάλο το αδιέξοδο.

 

Νιώθω την μοναξιά σου και σε καταλαβαίνω. Αφόρητο να' σαι μόνος, να μην έχεις κανένα να σε καταλάβει, να μην έχεις κανένα να ανοίξεις την καρδιά σου και να πείς τον πόνο σου, να μην έχεις κανένα να νοιάζεται για σένα. Κι αυτοί οι λίγοι φίλοι - ή μήπως γνωστοί; - να μην σε καταλαβαίνουν, και συ να μην έχεις όρεξη να επαναλάβεις πάλι την ρουτίνα. Τις ίδιες βαρετές διασκεδάσεις, τις ίδιες ανούσιες κουβέντες για την τρέχουσα επικαιρότητα, τα ίδια χοντροκομμένα αστεία.

Κάποτε διάβαζες το ένα βιβλίο μετά το άλλο, ήθελες να γνωρίσεις τα πάντα, νόμιζες πώς η τέχνη κι η φιλοσοφία θα σε οδηγήσουν στην αλήθεια. Αλήθεια δεν βρήκες, απογοητεύτηκες και τα βιβλία έγιναν περιοδικά «lifestyle», εντρύφησες στην τέχνη του ασήμαντου, βυθίστηκες στην εικονική πραγματικότητα, αφέθηκες στον γυαλιστερό κόσμο του ψέμματος. Φυγή από την καθημερινότητα όλα αυτά, όπως και τα ποτά που πίνεις.

Συντρίφτηκες από την αποτυχία των σχέσεών σου, κι έγινες καχύποπτος, δεν υπάρχουν φίλοι λες, δεν υπάρχει αγάπη. Πολλές εναλλαγές συντρόφων, κάθε φορά τα ίδια μεγάλα λόγια κι ενθουσιασμοί, στο τέλος πάντα αποτυχία. Μικροί θάνατοι οι χωρισμοί, δέν άντεξες τον πόνο, κλείστηκες στον εαυτό σου, κουράστηκες να πληγώνεις και να πληγώνεσαι. Ώρες - ώρες αισθάνεσαι γέρος εκατό χρονών, νιώθεις σαν ξέμπαρκος ναυτικός στο καφενείο, σαν κι αυτούς που λένε τις ίδιες πάντα ιστορίες, περιμένοντας το τέλος. Κι όμως είσαι νέος ακόμα...

Κάποια στιγμή πίστεψες πως αν αποκτήσεις πολλά χρήματα θα λυθεί το πρόβλημα. Αυτό κάνουν όλοι είπες, αυτό είναι το σύνθημα της εποχής, αυτό έκαναν φίλοι και γνωστοί. Έπεσες με τα μούτρα στην δουλειά, έπαιξες στο χρηματιστήριο, κέρδισες, έχασες, απόκτησες διάφορα, κατανάλωσες, μα η μοναξιά σου παρέμεινε.

 H ζωή είναι ένα παραμύθι κι η ιστορία του εξαρτάται από σένα...

 http://lifedrops.pblogs.gr/2008/10/enas-mikros-thanatos-o-hwrismos.html