Δωδώνη, θεϊκό παγωτό...

Από την ΜΠΕΣΣΥ ΝΑΣΣΗ

Ισως αυτό να είχαν στο μυαλό τους οι ιδρυτές της εταιρείας Παγωτά Δωδώνη, Σοφία Ξήτα και Βασίλειος Μπλέτσος.

Συγχωριανοί, με καταγωγή από το ανατολικό Ζαγόρι, τόπο χτυπημένο από τους πολέμους και τις κακουχίες, αποφάσισαν στα 19 τους χρόνια να έρθουν στην Αθήνα προς αναζήτηση καλύτερης τύχης. Η δεκαετία του 1960 εγκαινίασε μια δύσκολη εποχή για τη χώρα. Η κατάσταση μύριζε κυριολεκτικά μπαρούτι.
Η κυρία Ξήτα άρχισε ως θυρωρός σε μια πολυκατοικία και ο κύριος Μπλέτσος ως υπάλληλος σε μανάβικο και αργότερα στο γαλακτοπωλείο Παπαναστασίου στην πλατεία Αγ. Γεωργίου στην Κυψέλη έως το 1962. Απογοητευμένος από την κατάσταση στην Ελλάδα, αποφασίζει να μεταναστεύσει στη Γερμανία. Το 1964 επιστρέφει για να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Παράλληλα, η κυρία Ξήτα, αφού είχε παρακολουθήσει σχολή κομμωτικής, ήταν έτοιμη να ανοίξει κομμωτήριο. Η χρονική συγκυρία απεδείχθη σωστή για τους δύο φίλους.

Την ίδια περίοδο ο ιδιοκτήτης του γαλακτοπωλείου που εργαζόταν ο κύριος Μπλέτσος πριν φύγει, ήθελε να αποσυρθεί και του πρότεινε να αγοράσει την επιχείρηση. Η συμφωνία έκλεισε και οι δύο συγχωριανοί έγιναν πλέον συνέταιροι!

Το 1966 ήταν η χρονιά που το γαλακτοπωλείο μετονομάστηκε σε Δωδώνη. Η ονομασία οφείλεται στον δικηγόρο που είχε αναλάβει τις διαδικασίες γιατί απλώς τα ονόματα των δύο συνεταίρων δεν ηχούσαν ωραία!

Το γάλα, το γιαούρτι, οι κρέμες το ρυζόγαλο και, φυσικά, το γαλακτομπούρεκο, το κανταΐφι και ο μπακλαβάς ήταν τα προϊόντα που εμπορεύονταν. Το κατάστημα είχε τραπεζάκια στο εσωτερικό, σαν κάθε γαλακτοπωλείο της εποχής που σεβόταν τον εαυτό του, και φυσικά το καλοκαίρι, λόγω θέσης, επεκτεινόταν και στην πλατεία. Το 1969, αποτελεί χρονιά-σταθμό για την εταιρεία Δωδώνη. Ολα άρχισαν από μια ιδέα του συζύγου της κυρίας Ξήτα, ο οποίος εργαζόταν ως δημόσιος υπάλληλος στη Ν. Φιλαδέλφεια. Παρατήρησε ότι ο Κανάκης, που διατηρούσε κατάστημα στην περιοχή, πουλούσε παγωτό το οποίο είχε μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό.

Ηταν πλέον αυτονόητο! Το παγωτό ήταν το επόμενο βήμα! Οι πρώτες ύλες υπήρχαν αλλά δεν υπήρχε η τεχνογνωσία. Κρατώντας το πνεύμα της συνεργασίας σε τοπικό επίπεδο, εισέρχεται στην παρέα ως υπάλληλος ο κύριος Δεμίρης Βασίλειος, συγχωριανός των δύο ιδρυτών, ο οποίος δούλευε σε ζαχαροπλαστείο και γνώριζε τα μυστικά της παρασκευής του παγωτού.

Οι πρώτες γεύσεις ήταν το παρφέ κρέμα, σοκολάτα με κομματάκια σοκολάτας, βανίλια και, φυσικά, καϊμάκι. Στη συνέχεια προστέθηκαν το φιστίκι και η φράουλα. Ταυτόχρονα με την παραγωγή άρχισε και η διανομή σε μικρή κλίμακα. Το παρφέ κρέμα, που ήταν ιδέα του κύριου Δεμίρη, αποτέλεσε και το προϊόν-κράχτη του καταστήματος.

Η αποδοχή άγγιξε την υπερβολή όταν ο κόσμος σχημάτιζε ουρά που έφτανε στην πλατεία για να το αγοράσει! Κάποιοι μάλιστα το έπαιρναν ζεστό και το πάγωναν στο σπίτι!

Τα καλά νέα κυκλοφορούν γρήγορα και σύντομα το ονομαστό παρφέ και το καϊμάκι πασπαλισμένο με στιγμιαίο καφέ έγιναν πόλος έλξης και επώνυμων Αθηναίων. Από τα τραπεζάκια του παγωτοπωλείου της Κυψέλης πέρασαν ονόματα του καλλιτεχνικού στερεώματος όπως ο Γιώργος Κωνσταντίνου, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο Μίμης Πλέσσας και η Τζένη Καρέζη. Η κυρία Καρέζη φαίνεται ότι είχε αδυναμία στο καλό παγωτό, αφού υπήρξε και επαγγελματική συνεργασία μέσω της τροφοδοσίας του κυλικείου του θεάτρου όπου εργαζόταν!

Τα δοχεία που έμπαιναν αρχικά τα παγωτά ήταν μεταλλικά βάρους 15 κιλών, στη συνέχεια πλαστικά των 8 κιλών και φυσικά ήταν επαναχρησιμοποιούμενα και έπρεπε να επιστραφούν. Περίπου το 1982-83 τα δοχεία πήραν τη σημερινή τους μορφή, πλαστικά των 3 κιλών που έκλειναν με μεμβράνη με θερμοκόλληση.

Το αρχικό λογότυπο σχεδιάστηκε από άνθρωπο της οικογενείας. Το σκεπτικό ήταν φυσικά να παραπέμπει στο παγωτό. Το χρώμα ήταν κόκκινο και το δεύτερο ωμέγα στη λέξη «Δωδώνη» σχημάτιζε ένα χωνάκι παγωτού. Μερικά χρόνια αργότερα το λογότυπο απέκτησε τη σημερινή του μορφή. Λόγω της αυξημένης ζήτησης το 1984 η εταιρεία μεταφέρει τις εγκαταστάσεις της στην Παλλήνη. Αργότερα, έρχεται το πρώτο εταιρικό κατάστημα στην Κηφισιά με μορφή τζελατερίας και το πρώτο franchise κατάστημα στο Χαλάνδρι. Το 1991, αρχίζει να επεκτείνεται η γκάμα των προϊόντων με κατεψυγμένα γλυκά. Πλέον μέχρι το 1995, η εταιρεία αριθμεί 17 καταστήματα.

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι μόλις το 1992 έγινε η πρώτη διαφημιστική καταχώρηση της εταιρείας Παγωτά Δωδώνη στον έντυπο Τύπο. Μέχρι τότε η φήμη του παγωτού εξαπλώθηκε από στόμα σε στόμα! Η διαφήμιση απεικόνιζε ένα ρin up girl που απολάμβανε ένα παγωτό. Η εταιρεία εξαγοράζεται το 1999, από το επενδυτικό γκρουπ Global, και λανσάρει συσκευασμένο παγωτό, με ένα δίκτυο που αριθμεί περίπου 80 καταστήματα. Το 2007 εξαγοράζεται εκ νέου από το επενδυτικό γκρουπ NBGI και φτάνει τα 150 καταστήματα.

Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι η εταιρεία Παγωτά Δωδώνη, μέσω της επέκτασης της γκάμας προίόντων της, πέρασε από το «θεϊκό παγωτό» στις «θεϊκές γεύσεις»!

http://www.enet.gr